Het klimaatprotest mist inhoud 

Het klimaatprotest heeft een holle klank. De slagzin is: “Duurzame energie nu”.
Men wil zoals gebruikelijk verzorgd worden. In dit geval vraagt men echter om een vierkante cirkel.

Want politici, bedrijfsleven, wetenschap en techniek kunnen op dat punt binnen 10 jaar geen ijzer met handen breken zonder dat ons hele dagelijkse uitwisselingscircus ontspoort. We hebben die maatschappij enorm energieafhankelijk en energievretend gemaakt. Alles zit muurvast rond die input. Hoezo?

  • Ten eerste hebben we alle productieprocessen opgedeeld en verspreid, en elk onderdeeltje enorm opgeschaald, zodat we alles heen en weer moeten vervoeren. Daarnaast is elke menselijke inzet tot op het bot gespecialiseerd zodat we constant bezig zijn de inputs van de ene aan de outputs van de andere te koppelen. Kortom, er is een gigantische behoefte aan transport en communicatie geschapen.
  • Ten tweede huist er binnen dat hele circus een enorme massa onderzoek- en ontwerpactiviteit om te bewerkstelligen dat iedereen morgen een stap anders, beter en harder dan zijn concurrent kan lopen. Die illusie-fabrieken binnen elke branche stimuleren onze energie-verslaving met steeds aantrekkelijker speeltjes en modellen, en beloven nog betere en schonere daarachter, en daarachter.
  • Dus nog extremer innoveren om het klimaat te redden, gaat de toch al groeiende vraag naar energie nog harder aanwakkeren waardoor het fossiele energie-gebruik zal blijven toenemen. Grondstofwinning, zwaar transport en massavervoer, plus de strijdmachten, blijven nog tientallen jaren op fossiel draaien om ons hele circus in de lucht te houden, en bio-fuels zijn zeer dubieus. Er zijn honderden hele grote vliegvelden in aanleg, alle havens breiden uit, en de internationale wegenbouw kraakt uit zijn voegen.

Kortom, zij die dit leiden, en zij die erbinnen functioneren, kunnen geen kant op. Het is een mallemolen van in elkaar draaiende hamsterraden. Alleen meer energie is bespreekbaar.

Dus zullen we veel dieper in de manier waarop we nu ons leven hebben georganiseerd, moeten snijden dan ieder van ons zich had kunnen voorstellen. Het klimaatprotest zal geen ballen krijgen als ze niet heel duidelijk aangeeft waar ze met dat mes heen wil.
Wil ze distributie? Dan moet ze komen met prioriteiten.
Wil ze dempen van de stromen, en het terug alloceren van de activiteiten binnen loopbaar bereik? Dan moet ze er een speerpunt van maken de grote stromen aan te vallen, en de vrijmaking van lokale middelen bepleiten om die te kunnen toedelen aan doeners. Kortom: ze moet roepen koppelen aan inhoud.

O jee, er is genoeg splijtstof om het mes in te zetten. Dus weg met die holle klank!! Het klimaatprotest kan drie tonen tegelijk aanslaan om de kar op gang te trekken:

  1. Eerstens aanvallen op het onmogelijke van de huidige koers: De puur technische fixatie van dit moment vermindert de onderlinge dependenties niet, én blust de onderlinge strijd en concurrentie niet. Alle grote transport-stromen en opwerkings- en productieprocessen zullen juist tijdens de cruciale komende 10 jaar op fossiele energie blijven draaien.
  2. Tweedens prikken naar het overbodige en decadente. Hierbij gaat het erom de krankzinnigheid aan te klagen van allerlei soorten menselijke activiteit (zoals cruise-scheepvaart, reclame, privé-jets, internationale sport, excessief luchtvervoer, excessief internet, etc.) in het licht van wat er op het spel komt te staan, namelijk voeding, wonen en overleven.
  3. Derdens het bewerkstelligen van het noodzakelijke. Hierbij gaat het om het inhoud geven aan een low-carbon life style en de weg daarnaar toe. De absurde hoeveelheid wisselwerkingen in het mondiaal economisch systeem kunnen bijvoorbeeld sterk inkrimpen door snel de productie en consumptie binnen landen, regio’s en agglomeraties zelfvoorzienend en circulair te maken. Nu moet alles over honderd schakels heen en weer. Probeer dat sterk af te remmen door jongeren plaatselijk de middelen van bestaan (grond, planten, dieren, lucht, water) ter beschikking te stellen om low-tech te produceren wat nodig is, en om hun leven zonder energieverslaving in eigen hand te kunnen nemen. Eis plekken om de gedelokaliseerde en gedecomponeerde levensfuncties weer in één lokaal duurzame plek te integreren waar handen werken, gevoelens sturen, en gezondheid en voldoening uit de lucht komen vallen..

Kortom, begin eindelijk concreet te worden. Laat duidelijk merken dat we niet “trapped in a high carbon life style” zijn (IPCC, 2018), maar dat we wel degelijk korte metten kunnen maken met diegenen die de huidige samenlevingsregels rond toegang tot middelen persé staande willen houden over de dood van de totale mensheid heen. Het is gewoon gelul dat we geen andere kant op kunnen dan deze levensgevaarlijke race naar voren. Als we massaal eenvoudig zouden kunnen leven, en op die manier de groei-omstandigheden intact houden, is er qua broeikasgas-uitstoot niets meer aan de hand.

j.nijssen, 2019

 

 

♦  All text contents are free to use
♦  Comments etc: ina@afwendbaar.nl
♦  This site doesn't use cookies
♦  and doesn't apply user tracking